Հարգելի՛ հայրենակիցներ, ձեր դատին եմ ներկայացնում ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի նոր լոգոն, որն առաջին հայացքից թվում է ընդամենը ինստիտուցիոնալ, չեզոք, վիզուալ տարր։ Իրականում, սակայն, այն պարունակում է դասական քաղաքական խորքային ենթատեքստ։ Լոգոն, որը նախապես ակնկալվում էր ներկայացնել գիտականությունն ու միջազգային գիտաճյուղերի նրբերանգները, այսօր ակնհայտորեն հիշեցնում է «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության դիզայնային կրկնօրինակը՝ գունային լուծումներով, տիպոգրաֆիկ մատուցմամբ և նույնիսկ սիմվոլիկ շեշտադրումներով։

Այն ինքնախոստովանական քարոզը, որ սկսել է գերագույն ապազգային տարրը իր և իր կադրերի տգիտության մասին, նրա հերթական մանիպուլյացիան է. նպատակը՝ հանրության ընկալումները փոխել առ իր թշնամահպատակություն և կետ առ կետ իրագործված արևմտաթուրքական ծրագիր: Ավելի ձեռնտու է՝ մարդիկ մտածեն, որ ինքը տգետ սխալական է, քան, որ ինքը թշնամական գործակալ է:

Տևական ժամանակ է՝ գերագույն դավաճանը դոզավորված ապուշություններ է դաշտ նետում։ Մաքուր ապուշություններ։

Իսկ դուք գիտե՞ք, որ «Խաղաղության համաձայնագիր» կոչվող տեքստում կա մի հոդված, որով կողմերը պարտավորվում են դատապարտել ազգամիջյան թշնամանք, խտրականություն, միմյանց տարածքային ամբողջականության և ինքնիշխանության դեմ ուղղված գոծողություններ, սեպարատիզմ և տեռորիզմ պարունակող կամ դրանք արդարացնող գործողությունները և հայտարարությունները։

Անթաքույց է, որ մարզական նախասիրություններով մենք, այդ թվում՝ տողերիս հեղինակը, օրիգինալ չենք: Այո, ֆուտբոլը մեր սիրելի մարզաձևն է, և բնական է, որ շատերի նման մենք էլ բուռն ենք արձագանքում, հատկապես, երբ ֆուտբոլի մեր ազգային հավաքականը ձախողվում է: Այո, երբ Հայաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականը խայտառակ պարտություններ է կրում, երբ ֆուտբոլում տոտալ ձախողումներ են, մենք պահանջում ենք թիմի գլխավոր մարզչի, ՀՖՖ նախագահի հրաժարականը ու ճիշտ ենք անում, նաև, մեղմ ասած, հաճախ «բմբլահան» ենք անում հավաքականի ֆուտբոլիստներին: Սա հասկանալի ու գուցե բնական է, շատ դեպքերում՝ միանգամայն հիմնավորված:

Պատկերացում կա, որ գերմանացիներն օրինապաշտ, ճշտապահ և չափից ավելի պատասխանատու ժողովուրդ են: Սխալ պատկերացում է, համենայն դեպս` Հայաստանում Գերմանիայի դեսպանության (German Embassy Yerevan) մասով:

Մի՛ մոռացիր, որ Իմ հետևորդները պետք է լինեն առանձնահատուկ ժողովուրդ` զատված ուրիշներից, տարբեր` ճանապարհներով, կյանքի տարբեր չափանիշներով ու սովորույթներով և այլ շարժառիթներից մղում ստացող:

Անկեալ առաջի Քո, բարերար եւ բազումողո՛րմ Աստուած, աղաչեմք ամենայն սրտիւք մերովք եւ խնդրեմք զգթութիւն ի Քէն, որպէս խոստացար ծառայից Քոց եւ ասացեր. «Զամենայն, զոր ինչ խնդրիցէք հաւատով յանուն Որդւոյ ի Հօրէ, տացի ձեզ»:

Խոսքից գոյացած վերքը թրի վերքից խորն է լինում, հայե'ր։ Դուք հասկանու՞մ եք ինչ եք անում։Եթե չեք հասկանում, ասեմ` թուրք եք ուրախացնում։Այս ինչ լուտանքներ եք թափում արցախցիների գլխին։Այս ինչ անեծքներ եք հնչեցնում մեր հասցեին։Այսօրվա մեր վիճակից ծանր անեծք կա՞։ Կա, միայն մահն է, որը մեր փրկությունն է։Էլ այսպես ապրել չի լինի։Սթափվե'ք։Արցախցիներին մի ստիպեք կռո արցախցի դառնան։Դրանից ձեզ հաստատ օգուտ չի լինի։

7 տարի առաջ երկիրն ուներ Արցախ, հաղթանակած էր, ուներ արժանապատվություն, երկրի հետ հաշվի էին նստում, տղերքը կային... Երկրիը 7 տարի նույն դասարանում չի մնացել, երանի չէ՞ր մնար...